• Vandaag stond de wedstrijd tegen de koploper DOS Kampen op het programma. Omdat het om een 9-tal gaat waren wij genoodzaakt om toch wat dames af te laten vallen om niet teveel wissels te hebben.
    Amy is nog geblesseerd en Femke, Noëlle en Lotte waren helaas afwezig. Ook Evert had zich afgemeld omdat hij de APP niet helemaal begreep waarschijnlijk, maar ook dat mocht de pret niet drukken. Omdat Lotte op het laatste moment ziek is uitgevallen hebben we Lisa gevraagd alsnog mee te doen.
    We hadden nu dus 11 spelers en dus maar 2 wissels wat wel zo fijn is. Reint Jan was bereid gevonden om als vlagger te fungeren, dus alles stond weer op zijn plek.

    De dag begon al erg prettig. Het veld stond nog niet klaar. De velddienst van Tollebeek had schijnbaar andere verplichtingen dus ik was genoodzaakt om de grote doelen op de 16 meter te zetten en het veld verder uit te zetten. Maar ook dit mocht de pret niet drukken.
    De dames waren aan het omkleden en de tegenstander zat in de kleedkamer naast onze dames. De tegenstander was al behoorlijk aan het intimideren door op de deur te kloppen, water te gooien en ons als verliezers uit te maken. En dit hadden ze niet moeten doen… onze dames waren nu extra gemotiveerd om deze dames even een poepie te laten ruiken.

    De wedstrijd ging van start. Direct was duidelijk dat wij er vol gas bovenop gingen en dit leidde dat ook snel tot een voorsprong voor ons. De tegenstander had ons duidelijk onderschat en daar profiteerden wij dan ook volledig van. Vrij snel na het eerste doelpunt lag voor ons de tweede alweer in het doel. De eerste 20 minuten waren dan ook duidelijk voor ons. Het laatste gedeelte van de eerste helft lieten we het toch een beetje afweten en de tegenstander wist dan ook te scoren.
    We waren dan ook blij dat de rust was aangebroken. We liepen terug naar de kleedkamer om een beker ranja te halen en onderweg hoorde in de tegenstander wederom op ons foeteren en ze probeerden ons weer te intimideren. En wederom hadden ze dit beter niet kunnen doen 😊

    De tweede helft ging van start en het was direct duidelijk dat we wederom de bovenliggende partij waren. We gingen als de brandweer en iedereen liet dan ook een geweldige inzet zien. Er werden over en weer doelpunten gemaakt, maar elke keer wisten wij toch een doelpunt voor te blijven. Ook het doelpunt van Roos vanaf de eigen helft was er eentje waar iedereen zo van onder de indruk was dat zelfs de tegenstander stond te applaudisseren. De tegenstander raakte steeds gefrustreerder en in de laatste 5 minuten werd er zelfs een speler uitgestuurd vanwege grof taalgebruik. Wij bleven lekker kalm en deden gewoon ons ding. Dus uiteindelijk was de uitslag dan ook dik verdiend 6-5. Het was maar één doelpunt verschil, maar wel tegen de koploper en ook nog eens meiden die minimaal allemaal een jaar of twee jaar ouder waren. Dit was dus wederom een wedstrijd om niet snel te vergeten.

    Uiteraard hebben we in de kantine nog even nagezeten en voor de liefhebber was er een patatje beschikbaar. Alles op naam van Evert Barends zeiden de meiden! En zo geschiedde…