In een week tijd kan er veel veranderen. Nadat we vorige week totaal onnodig de uitwedstrijd tegen IJVV hadden verloren, kregen we vandaag direct de kans om ons te revancheren voor het slappe optreden in IJsselmuiden. Het was duidelijk dat we vandaag uit een ander vaatje moesten tappen wilden we de punten in Tollebeek houden. Er was dan ook getraind op een iets ander spelsysteem dan ons vertrouwde 4-3-3. De technische staf had namelijk besloten om 4-4-2 te gaan spelen, iets wat onze tegenstander waarschijnlijk niet zou verwachten.
Voordat de wedstrijd begon weer er eerst uit volle borst een ‘Lang zal ze leven’ uitgegooid voor Michelle want die was vandaag jarig. En toen kon de wedstrijd beginnen. En zoals verwacht was de tegenstander totaal verrast door ons ‘nieuwe’ spelsysteem en in het begin van de wedstrijd was het dan ook éénrichtingsverkeer richting het doel van IJVV. Gescoord werd er nog niet maar het was duidelijk dat de meiden iets recht wilden zetten. Iedereen was op vrijdagavond vroeg naar bed gegaan en de meiden knapten dan ook bijna uit elkaar van de energie. IJVV werd van het kastje naar de muur gestuurd en kreeg geen poot aan de grond in Tollebeek. Dit resulteerde in enorm veel kansen en hoekschoppen. En toen vond onze jarige job het wel mooi geweest want wie jarig is trakteert. Ze besloot om als traktatie een corner ineens het doel in te krullen, een echte Golazo Olimpico. Hadden er camera’s langs het veld gestaan dan was dit doelpunt de wereld overgegaan en zou het een serieuze kanshebber zijn geweest voor de Ferenc Puskás Award voor het mooiste doelpunt. De ban was gebroken! Hierna werd er tot de rust niet meer gescoord. We spraken dan ook af om de tweede helft op dezelfde manier door te gaan. En dat was niet aan dovemansoren gericht. Ook de tweede helft waren onze dames duidelijk de bovenliggende partij en het was Roos die aan alle onzekerheid een eind maakte door, na een mooie actie, de 2-0 binnen te schieten. Hierna werd het befaamde Wildzang-Tiki-Taka van stal gehaald en het massaal opgekomen publiek genoot met volle teugen van af en toe oogverblindende aanvallen. Toen Michelle ook nog haar 2e goal van de ochtend maakte was het feest compleet en was de buit binnen. De treffer van IJVV was er eentje voor de statistieken, de overwinning kwam niet meer in gevaar. Dit moest dan ook gevierd worden en onder het genot van patat en frikandellen bleef het nog lang onrustig in de kantine. Als de meiden iedere week deze inzet tonen kunnen we van iedere tegenstander winnen, dat heeft deze wedstrijd maar weer bewezen.